VOEL JIJ JE SOMS OOK POSSIMISTISCH?
Ja hoor, je leest het goed. Possimistisch.
Wat mij betreft wordt dit hét woord van dit decennium. Want het klinkt gewoon te mooi om niet te gebruiken, nietwaar? Hoe het tot stand kwam? Wel, door een Freudiaanse verspreking, zoals ze dat zo mooi zeggen. Ik was in gesprek met Linda, mijn marketing partner en sprak over het feit dat de inschrijvingen voor mijn retraite naar Spanje uitbleven. ‘En’, zo voegde ik eraan toe, ‘dat was vreemd want ik was toch possimistisch.’ Linda proestte het uit bij het horen van dit woord en zelf had ik enkele seconden nodig om te horen wat ik net had gezegd. Possimistisch. Meteen voelde ik dat dit woord de lading dekte.
Possimistisch is, voor mij, een samenvoegsel van positief en pessimistisch. Het klopte volledig dat ik positief bleef kijken naar het kunnen realiseren van een geslaagde retraite, dat ik vanuit een positieve energie dagelijks zonder problemen de meest inspirerende posts kon plaatsen over wat voor leuks ik in petto had daar in Spanje en hoe ik vol vertrouwen bleef geloven in een last minute instroom van deelnemers. Echter, de realiteit was minder rooskleurig. Puur cijfermatig zou iemand hier op een erg pessimistische manier naar kijken. Zodus, ik slaagde erin om iets dat er negatief uitzag, door een positieve bril te zien.
Gesterkt door hoe mijn onbewuste mij, door het vormen van dit woord, wees op de realiteit kon ik een nieuwe laag vertrouwen aanboren om te blijven geloven in een succesverhaal. Dat je soms de vorm van wat je in gedachten hebt moet loslaten, dat heb ik al meermaals geleerd. Zo ook in dit verhaal.
Want mijn possimisme zorgde ervoor dat ik, zelfs met slechts 1 deelnemer, de retraite toch liet doorgaan. En eerlijk waar, dat was een zeer goede beslissing. Een noodzakelijke leerschool ook. Waardoor ik er op toekomstige retraites helemaal klaar voor ben om grotere groepen te ontvangen. Ook voor onze deelnemer was dit een succeservaring. Twee coaches/therapeuten, helemaal voor zich, in een veilige omgeving. Daar kan je enkel dankbaar voor zijn.
Opnieuw, ook in deze situatie was het belangrijk om possimistisch te kunnen zijn. Want onderschat het niet, reizen met slechts één deelnemer, die dus geen groep heeft om zich bij aan te sluiten en daardoor automatisch meer tijd spendeert bij de organisatoren en zich best al eens eenzaam kan voelen. En ook wij, als begeleiders, moesten naar ons gevoel durven luisteren en tijdig me-time momentjes voor onszelf inlassen.
Possimisme of possimistisch zijn is niet iets dat je kan willen of beslissen, het is een gevoel. Je kan niet gewoon zeggen “O, deze situatie ziet er niet goed uit maar weet je, ik ga proberen om daar possimistisch mee om te gaan”. Nee, het is een 100% positieve kijk naar én positieve beleving van een realiteit die, in feite, niet zo positief is. Maar waar je vanuit een oervertrouwen, een positieve grondhouding en een rotsvast geloof in een goede afloop naar kijkt. Je voelt geen angst voor een mogelijk tegenvallend resultaat. Daardoor laat je je niet van de wijs of van je pad afbrengen en kan je wat je voelt vanuit je buik en hart in de wereld blijven zetten. Welke vruchten je ervan plukt doet er eigenlijk minder toe, je weet immers dat eender welke uitkomst de juiste zal zijn en je soms de vorm moet loslaten.
Betekent dit dat je de realiteit niet onder ogen wil zien, wanneer je possimistisch bent? Volgens mij niet. Je gelooft immers zo hard in wat je doet, dat je kan blijven focussen op het gewenste resultaat en je je niet laat ontmoedigen door hoe de realiteit er op dat moment uit ziet.
ENKELE BEGRIPPEN UITGELEGD.
Omdat ik benieuwd was naar de oorsprong van positivisme en pessimisme, deed ik wat research op Wikipedia. Zo ontdekte ik het volgende:
Positivisme
• Eén van de eerste positivistische denkers was Saint-Simon, ten tijde van de Franse revolutie. In het oorspronkelijk positivisme bestaat de opvatting, dat alle problemen die de mens kan stellen enkel en alleen op te lossen zijn met behulp van de wetenschappelijke methode, ofwel door een beroep te doen op gecontroleerde ervaringsgegevens.
• Dit wordt in de positivisme stroming gekoppeld aan het typische geloof in de vooruitgang van de mensheid in de richting van een positieve, op praktijk gerichte wereldbeschouwing. Positivisme gaat dan ook vaak gepaard met sciëntisme, de overtuiging dat de wetenschap een antwoord zal bieden op alle problemen.
• Deze stroming was vooral populair in de tweede helft van de 19e eeuw, maar kende in de 20e eeuw heroplevingen. In de volksmond wordt de term ‘positivisme’ ook vaak gebruikt om een positieve (levens)houding aan te duiden.
• Elke stroming kent critici, in dit geval o.a. Einstein. Hij benoemt positivisme als een variant van het idealisme. Zijn voornaamste punt van kritiek was dat het positivisme het bestaan van de buitenwereld, onafhankelijk van een waarnemer, niet erkent. Het positivisme lijkt daarom erg op het idealisme van Berkeley. Terwijl positivisten menen dat zij alleen wetenschappelijke kennis erkennen, is volgens Einstein het positivisme zelf in strijd met de basisaannames van de natuurwetenschap: “Het geloof in een externe wereld, onafhankelijk van het waarnemend subject, is de basis van alle natuurwetenschap.”
Pessimisme
• Over pessimisme (van het Latijnse pessimum, slechtste) of negativisme (is van het slechtste uitgaan), werd veel minder geschreven.
• Op Wikipedia lees ik het volgende:
Pessimisten gaan ervan uit dat deze wereld de slechtste van alle mogelijke werelden is, in tegenstelling tot optimisten, die stellen dat deze wereld de beste van alle mogelijke werelden is. Deze opvatting is vaak gerelateerd aan de stemming of de affectieve toestand van het individu in kwestie. In sommige gevallen zijn mensen notoire pessimisten en vinden de gehele werkelijkheid de slechtste van alle mogelijkheden, in andere gevallen kan iemand pessimistisch zijn over een specifieke situatie, mogelijkheid of toestand.
Hoe dan ook, na het bestuderen van de etymologie, het deelgebied van de taalkunde dat de historische herkomst van woorden bestudeert, ben ik helemaal blij met mijn nieuwe woord “possimisme”. Wie weet wordt dit ooit een echte stroming, door mij bedacht 😊.
Liefs,
Karine Van Oosterbos
Jouw Walk the Talk coach & trainer